به گزارش سرویس سیاسی صراط نیوز خیلی باید هنرمند بود که از یک اتفاق ساده و صد البته دلخراش، یک بحران امنیتی برای کشور ساخت و برای ایجاد آشوب در کشور زمینه سازی کرد! قتل دانشجویی جوان به نام امیرمحمد خالقی در محوطه بیرونی کوی دانشگاه تهران توسط چند سارق، اگرچه بسیار غم انگیز و متاثرکننده است اما سیاسی کردن این واقعه و ماهی گیری جناحی از آن، گویای این واقعیت است که نباید ساده انگارانه از کنار واکنش های رخ داده پس از بروز این جنایت عبور کرد.
اما سوال اینجاست که چرا این روزها دانشگاه تهران در کانون توجه حاشیه سازان قرار گرفته است؟! از فراخوان تجمع در مقابل سردر اصلی دانشگاه تهران برای آزادی و رفع حصر سران فتنه 1388 گرفته تا راهپیمایی اعتراضی جمعی از دانشجویان ساکن کوی دانشگاه تهران در اعتراض به قتل اخیر، حکایت از آن دارد که نمی توان با نگرشی طبیعی به اینگونه رویدادها نگریست.
جالب اینجاست، سید حسین حسینی سرپرست دانشگاه تهران در جمع دانشجویان حاضر می شود و در سخنانی شاذ و حساسیت برانگیز اظهار می دارد: «دانشگاه تهران همیشه از این اتفاقات ضربه خورده است؛ از جمله اتفاق مهم ۱۸ تیر که غم آن هنوز در دل ما باقی مانده است و داغ بزرگی را بر دل دانشگاه تهران گذاشته است که به این زودی‌ها پاک نخواهد شد. عامل اصلی کوی اتفاقات کوی دانشگاه در ۱۸ تیر و اتفاقات امروز، نیروهای لباس شخصی هستند.»!
مشابهت سازی بی ربط قتل یک دانشجو توسط سارقان با حوادث 18 تیر 1378 آن هم از سوی یک مدیر دانشگاهی منصوب از سوی دولت وفاق، این شک را به یقین تبدیل می کند که پس از نهی صریح رهبر فرزانه انقلاب اسلامی درخصوص هرگونه مذاکره و تعامل دیپلماتیک با ایالات متحده آمریکا، بسیاری از دولتمردان غربزده برآنند تا با ایجاد بحران و تنش و آشوب مصنوعی در حوزه های گوناگون اقتصادی و امنیتی، القای حس ناامیدی و تقویت حس انتقام، آستانه تحمل مردم را پایین آورده و راه را برای حراج تتمه منافع ملی در مذاکره ذلیلانه با ترامپ قمارباز باز کنند!
